Απλούστερα, η φαντασία δεν είναι αντικείμενο προς επεξεργασία ως κάτι το στατικό, δεν περιγράφεται ως κάτι το ερχόμενο εξ΄ αντικειμένου, αλλά συνιστά συνθέτουσα του είναι μας και του υπάρχειν μας. Αν το είναι μας δεν ταυτίζεται με το υπάρχειν μας αλλά αποτελεί την έγκοσμη-έγχρονη τροφή του, εύκολα διαπιστώνουμε πως χωρίς το φαντάζεσθαι δεν είναι δυνατή ούτε η νόηση, ούτε η αίσθηση ούτε η αντίληψη, ούτε ο λόγος, ούτε το συναίσθημα...rn... Η φαντασία δεν είναι μια απλή πνευματική λειτουργία πλάι σε κάποιες άλλες, αλλά συντελεστική ενέργεια της οποίας αφετηρία είναι το απόλυτο, η νόηση, το όλο, το άπειρο. "Εκεί" βρίσκεται το είναι της φαντασίας, της αρχέγονης-πρωτογενούς φαντασίας κατά τρόπο που η απλή, η σαφής, η συγκεκριμένη ανθρωποκοσμική φαντασία μας συνιστά την υπαρκτική της έκφραση σε συμπληρωματική σχέση με την αίσθηση, την αντίληψη, τη μνήμη, το λόγο, το συναίσθημα...