Και είπε η σιωπή: «Γεννηθήτω άνθρωπος ίνα παράσχει φως εις τους αιώνας» Κι έγειρα στο πλευρό σου κι έτσι καθώς του έλειπε ακόμη αναπλήρωτο το άλλο του μισό αποκοιμήθηκα με μια φλούδα μανταρίνι στο στόμα να θυμάμαι την πίκρα που στύβει πάνω του το αγέννητο φως πριν ωριμάσει ήλιος...