Η γεμάτη παλμό και αγωνιστική διάθεση ποίηση της παραγωγικής Λίζας Βραχοπούλου, αποδίδει ολοκάθαρα αλήθειες του σήμερα, του τότε και του αύριο. Η ποιητική συλλογή της «Η Αλήθεια του Ήλιου» είναι η 5η στο ποιητικό διάβα μιας δημιουργού η οποία (σύμφωνα με τα λόγια του Μ. Γ. Μερακλή) ανήκει «στους λίγους ευαίσθητους αφουγκραστές του τωρινού κόσμου». Η δύναμη του λόγου της Λίζας Βραχοπούλου φαίνεται και από τους παρακάτω στίχους της σύνθεσής της «Οι καρδιές μας δεν καίγονται». ΟΙ ΚΑΡΔΙΕΣ ΜΑΣ ΔΕΝ ΚΑΙΓΟΝΤΑΙ Αυτή η θάλασσα είναι δική μας. Αυτά τα βράχια δεν καίγονται, όπως δεν καίγονται και οι καρδιές μας. Ζευγάδες εμείς, σπείραμε ελπίδες και οράματα. Κεντήσαμε στα πέρατα δημιουργία, πρόοδο, ειρήνη στους λαούς. Εμείς υψώσαμε τα ιδανικά του ανθρώπου στον Παρθενώνα. Φυτέψαμε το δέντρο της ελιάς στην Ακρόπολη. Αυτή η ελιά δεν καίγεται γιατί τη φύτεψαν θεοί. Κάθε κλαδί κι ένα στεφάνι δόξας ολυμπιονικών. Αυτή η θάλασσα δεν καίγεται γιατί είναι γεμάτη από φάρους πολιτισμού.