Τι είναι μια Μίζεμπιλ; Είναι μια αίρεση, μια φυλή ή η μάστιγα των ακρίδων; Πάντως μια Μίζεμπιλ είναι η Αλμπέρτα, ο κύριος χαρακτήρας του μυθιστορήματος και η μάστιγα που την ταλαιπωρεί "από την αρχή μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία" είναι η αγάπη. Και αυτό επειδή η Αλμπέρτα αγαπάει τον Νάνταν, τον αστροφυσικό, του οποίου οι αρχές, σύμφωνα με τις οποίες ζει, φαίνεται να είναι το ίδιο καλά τακτοποιημένες όπως και οι σιδερωμένες του πιτζάμες. Μόνο που ο Νάνταν αποδεικύεται πιο συνετός, ακολουθώντας την ευθεία που έχει χαράξει. Πρόκειται για μια παλιά ιστορία. Ξεκινάει κάπου στη μέση της δεκαετίας του 70, όταν ο Νάνταν γνωρίζει την Αλμπέρτα. Make love not war ήταν το σύνθημα της εποχής, και έτσι τα φιλιά δίνουν και παίρνουν "υπέρ της ειρήνης, υπέρ των Βιετκόνγκ". Μέχρι που να τους πιάσει πανικός αντιμετωπίζοντας την αγάπη. Όταν στα μέσα της δεκαετίας του 80 ο Νάνταν και η Αλμπέρτα ερωτεύονται για δεύτερη φορά, το σκάνε. Θέλουν να πάνε στο Παρίσι αλλά δεν φτάνουν εκεί ποτέ. Στη διαδρομή χάνεται και η αγάπη τους, επειδή "οι άντρες και οι γυναίκες βλέπουν, ακούν και βιώνουν εντελώς διαφορετικά πράγματα". Στην τρίτη τους συνάντηση οι συνθήκες είναι ξεκάθαρες. Η Αλμπέρτα έχει τη δικιά της ζωή και ο Νάνταν έχει οικογένεια. Φιλιούνται και πάλι, αλλά όχι "υπέρ της Ειρήνης", ίσως να αγαπιούνται μάλιστα, αλλά όχι "μέχρι τη Δευτέρα Παρουσία". Αυτή τη φορά η Αλμπέρτα υποδέχεται έναν εραστή.