Το μεγαλύτερο βάρος στη ζωή είναι να μην έχεις τίποτε να κουβαλήσεις, σκέφτονται οι ήρωες του βιβλίου, που δεν επιθυμούν στην πραγματικότητα να γίνουν ήρωες. Άνθρωποι καθημερινοί, εγκλωβισμένοι στον μικρόκοσμο και στις φοβίες τους. Αργά ή γρήγορα θα σταθούν με βλέμμα αμήχανο απέναντι στη σκιά τους. Θα αναρωτηθούν από τι είναι φτιαγμένη, αλλά οι λέξεις δεν αρκούν να την περιγράψουν. Θα τολμήσουν να κάνουν επιλογές, προσπαθώντας έτσι να αντικρίσουν τα ανομολόγητα, και θα σκεφτούν, χαμογελώντας ειρωνικά, πως ο κόσμος δεν άλλαξε, ούτε θα αλλάξει. Η ανακάλυψη πως τίποτε δε θα φωτίσει τη σκιά τους θα τους δώσει τη δύναμη να απολαύσουν την εύθραυστη ομορφιά μιας αχτίδας φωτός που μπαίνει από τη χαραμάδα.