Το 1025 η Βυζαντινή Αυτοκρατορία ήταν η μεγαλύτερη δύναμη στο μεσογειακό και μεσανατολικό κόσμο και η Κωνσταντινούπολη η πιο λαμπρή πόλη. Όμως το 1204 έπεσε στα χέρια των ιπποτών της Τέταρτης Σταυροφορίας. Παρόλο που η βυζαντινή κυριαρχία αποκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα μισό αιώνα αργότερα, και η ανασυσταθείσα Αυτοκρατορία επέζησε για διακόσια περίπου χρόνια, η οικουμενική πολιτική ηγεμονία του Βυζαντίου είχε πια χαθεί. Με την απώλεια αυτή το κέντρο βάρους της Χριστιανοσύνης μετακινήθηκε τελεσίδικα προς τη Δύση. Συνεπώς η κρίσιμη περίοδος που οδήγησε στη διαμάχη με την Τέταρτη Σταυροφορία ήταν ένας καταλύτης, όχι μόνο για το Βυζάντιο αλλά και για ολόκληρο το μεσαιωνικό κόσμο.