Ο χώρος στο θέατρο αποτελεί ένα ιδιαίτερο μέγεθος το οποίο παραπέμπει είτε σε θεματική είτε σε μορφική διάταξη συστατικών. Οι ήρωες κινούνται πάντα μέσα σε έναν χώρο, όπως είναι φυσικό. Συνδιαλέγονται με τον χώρο αυτόν και συχνά οι σχέσεις που αναπτύσσονται εντός του χώρου είναι συγκρουσιακές. Χαρακτηριστική είναι η ιδέα του εγκλεισμού στο θέατρο. Στο πλαίσιο αυτό αναζητείται συχνά μια διέξοδος από το μη φιλικό περιβάλλον των δρώντων. Με όρους της Σημειολογίας επιχειρούμε να προσεγγίσουμε τη διατύπωση του ζητήματος της διαλεκτικής του χώρου. Πιο συγκεκριμένα θα μας απασχολήσει το ζήτημα του εγκλεισμού μέσα από μια διαδρομή από το αρχαίο δράμα μέχρι τις μέρες μας. Ακολουθώντας την εν λόγω διαδρομή, οδηγούμεθα σε παραδείγματα αντιπροσωπευτικά του συστήματος του χώρου όπου πραγματοποιείται μία δράση. Από τον αρχαίο κόσμο μέχρι τις νεότερες και σύγχρονες εκφάνσεις του εγκλεισμού αναδεικνύεται γλαφυρά η ανάγκη του ανθρώπου να επιβιώσει σε περιβάλλον ελευθερίας.