Το Δεκέμβρη του 2008 βρέθηκα τυχαία στην Αθήνα και έγινα μάρτυρας στα γεγονότα που ακολούθησαν τη μεγάλη εξέγερση των μαθητών. Το γεγονός της δολοφονίας δεκαπεντάχρονου Αξέξανδρου Γρηγορόπουλου με συγκλόνισε και το ότι συμμετείχα στη μεγάλη διαδήλωση αμέσως μετά, μου έδωσε την ευκαιρία να διαπιστώσω ότι ο κόσμος δεν έπαψε ποτέ να αναζητά την ιδέα ενός καλύτερου κόσμου, ακόμη και σε μέρες όπως αυτές που διανύουμε, μέρες ανασυγκρότησης και ανατροφοδότησης ενός πανανθρώπινου οράματος, δίχως το οποίο το μέλλον φαντάζει εφιαλτικό. Οι διεκδικήσεις αυτές σηματοδοτούν ένα νέο ξεκίνημα, σε αγώνες που θα εδραιώσουν τη δικαιοσύνη στον κόσμο και θα επαναφέρουν στο προσκήνιο των κοινωνιών τον άνθρωπο. Ελπίζω το βιβλίο αυτό να διαβαστεί απ όσο το δυνατόν περισσότερους πολίτες, ώστε ν ανοίξει μια ευρεία συζήτηση, όσον αφορά στα ζητούμενα της νέας εποχής, που ήδη "τρέχει" με ιλιγγιώδη ταχύτητα και πρέπει να βιαστούμε, προκειμένου να προλάβουμε τις εξελίξεις.