Σε αυτό το σπονδυλωτό μυθιστόρημα της Ελένης Μπιρμπίλη ξεκινά ένα γοητευτικό ταξίδι της μνήμης. Με φόντο το Λιβυκό Πέλαγος η συγγραφέας καταγράφει την πιο σουρεαλιστική εκδοχή της ιστορίας, καταθέτοντας με τρυφερότητα την πίστη της στον άνθρωπο. Παράλληλα, σκιαγραφεί την εικόνα μιας Ελλάδας που δεν έπαψε να ματώνει, να επουλώνει τις πληγές της και να προχωρά. O Λεωνίδας Αλμπαντιάν επισκέπτεται την Kρήτη, με σκοπό να γυρίσει ένα ντοκιμαντέρ για λογαριασμό της Unesco. Tα γυρίσματα ολοκληρώνονται στην Kάντιανη, μια πόλη χτισμένη στα ερείπια της αρχαίας Kαλλισσούς, πόλης-κράτους της μινωικής περιόδου, που η αύρα της επηρεάζει καταλυτικά τη ζωή των κατοίκων μαζί και τη δική του όταν πέφτει θύμα ενός επικίνδυνου παιχνιδιού. Όμως το παιχνίδι είναι διαβολικά προκλητικό και τον παρασέρνει στο άγνωστο. Ένας κόσμος σουρεαλιστικός, υπέροχος και τρομακτικός συνάμα, ζωντανεύει στα μάτια του αναγνώστη, που παρακολουθεί με κομμένη την ανάσα τα γεγονότα να διαδραματίζονται, διατρέχοντας τον χώρο και το χρόνο, αδιαφορώντας για τις συμβάσεις.