Η ανθρώπινη αναμέτρηση με το χρόνο, πάθη και παθήματα σε ατομικό επίπεδο, εκφρασμένα πότε με αυτοσαρκασμό και πότε με χιουμοριστική διάθεση, να τι συνθέτουν αυτά τα διηγήματα. Ακόμα: Η περιπέτεια του προσώπου, καθώς αναλώνεται μέσα σ ένα διάλογο με τον εαυτό του και τα πράγματα, ανακαλύπτει πλευρές ζωής απ όπου κρατιέται -έστω με τσακισμένο σώμα- ώστε να φτάσει στην υπέρβαση μιας παραίτησης η οποία υποβόσκει στις πράξεις του και στις αποφάσεις του. Τρυφερότητα και έρωτας, μέσα σ αυτά τα διηγήματα, καταθέτουν την ανθρώπινη καθημερινότητα και το δράμα της ύπαρξης, απογυμνωμένο από μυθικές παραπλανήσεις, αλλά μ ένα στήριγμα παραμυθητικό, έως τα όρια μιας αυτογνωσίας.