«"O ύπνος θρέφει το παιδί κι ο ήλιος το μοσχάρι, και το κρασί το γέροντα τον κάνει παλικάρι". Κοίτα να δεις τώρα τι πράματα σοφά μαθαίνεις απ’ τις παροιμίες αδερφέ μου, και σε τι σφάλματα μπορεί να πέσεις. Καθότι μηχανάκια και οι παροιμίες, σα να λέμε δηλαδής έργα ανθρώπινα, κάνει έτσι τσάακ σπάει ένα γρανάζι και γένηται κουβάρι το μασίνι, κι άιντε μετά να βγάλεις άκρια περί πώς και διατί. Σκάρτεψε ο κόσμος φίλε μου κι εμπιστοσύνη να έχεις δε μπορείς. Ούτε και στις παροιμίες. Γι’ αυτό σου λέω, μεγάλη μπουκιά να φας, εάν το δύνασαι, μεγάλη κουβέντα να μη πεις. Ο πατέρας του Λευτεράκη πάλι μεγάλη μπουκιά να φάει δε μπορούσε, καθότι πείνα και των γονέων, μεγάλη κουβέντα όμως για το διάδοχο, που οσονούπω έσκαγε μύτη, έλεγε.» (απόσπασμα από το βιβλίο) Ο Βασίλης Μπαλαής με το παρόν βιβλίο του εμπιστεύεται στο αναγνωστικό κοινό ένα μοναδικής ευαισθησίας έργο συνυφασμένο με τις παιδικές μνήμες. Με φόντο μια παραγκοσυνοικία της Λάρισας ξεδιπλώνονται σαν πολύχρωμα ψηφιδωτά οι ζωές τριών πιτσιρικάδων. Τα ομαδικά παιχνίδια, οι ανησυχίες, τα ερωτικά σκιρτήματα, οι κόντρες για επιβολή και οι οικογενειακοί δεσμοί σημαδεύουν τα πρώτα τους χρόνια. Χρόνια δύσκολα, τίποτα δε θεωρείται δεδομένο, αντιθέτως, πρέπει να πολεμούν για τα αυτονόητα. Και στ αυτιά όλων ν αντηχεί η φοβερή βρισιά: «Μπαϊάϊο Βιζούϊα»! Μια μικρογραφία του κόσμου των μεγάλων στην οποία τα παιδιά αναπαράγουν όλα όσα βλέπουν και ακούν χλευάζοντας τον αδύναμο, αποθεώνοντας τον ικανό, σνομπάροντας κατά περίσταση τον κοινωνικά ανώτερο ή κατώτερο. Ένα μοναδικό ταξίδι στις παλιές γειτονιές της Ελλάδας που συγκινεί και αιφνιδιάζει ευχάριστα με το ιδιότυπο χιούμορ και την οξυδερκή ματιά στον κόσμο των παιδιών.