Η χριστιανική θεραπευτική δεν εξαντλείται στο πλαίσιο της ιατρικής δραστηριοποιήσεως, αλλά ενδιαφέρεται για εμβάθυνση στο μυστήριο της ανθρώπινης ασθένειας. Είναι μία πράξη που αποσκοπεί στη θεραπεία, συγχρόνως όμως εκτείνεται και πέρα από τη βιολογική διάσταση με την έννοια ότι ο Θεός ενεργεί διά των αγίων προς θεραπεία και σωτηρία. Οι άγιοι δεν δρουν ως "επιστήμονες" ιατροί, όπως χρησιμοποιείται ο όρος στην καθημερινότητά μας, αλλά δρουν εν χάριτι Θεού και δεν υπόκεινται σε νόμους της ιατρικής. Κάθε ασθένεια έχει τις αιτίες της. Οι άγιοι θεραπευτές προσπαθούν να διαγνώσουν την πνευματική ασθένεια, που βρίσκεται πίσω από τη σωματική, αναπτύσσοντας πολλές φορές ολόκληρη θεωρία περί του θέματος αυτού. Η πίστη στον Τριαδικό Θεό και η συμμετοχή στα ιερά μυστήρια αποτελούν τις θεμελιώδεις προϋποθέσεις τόσο για την άσκηση της θεραπευτικής όσο και για την επίτευξή της. Ο πιστός εν Χριστώ άνθρωπος αντιμετωπίζει την ασθένεια και τον πόνο που προκαλεί αυτή, τόσο από την πλευρά αυτού που ασκεί θεραπευτική όσο και από την πλευρά του νοσούντος με την προσευχή, την υπακοή και την υπομονή. Η πίστη προς Αυτόν και η αποδοχή του ανθρώπου ότι ο Θεός καθορίζει τη ζωή του, αναδεικνύει το ανθρώπινο πρόσωπο, που καλείται να ερμηνεύσει το βαθύτερο νόημα της ασθένειας και να συμβάλλει πνευματικά στη θεραπεία του.