Αμπχαζία, 1992. Η εννιάχρονη Σοφία αναγκάζεται να περάσει το καλοκαίρι μακριά από τη μητέρα της, στο σπίτι της μεγαλύτερης αδερφής της στο βουνό Πετρόβκα. Αντί για καλοκαιρινές διακοπές όμως, η διαμονή της στο βουνό εξελίσσεται σε ζωντανό εφιάλτη: ξεσπά πόλεμος με τη Γεωργία, και η Σοφία χάνει τα ίχνη της μητέρας της. Ο τρόμος και η αγωνία του θανάτου, κάτω από έναν ουρανό απ’ όπου οι βόμβες πέφτουν βροχή, μα πάνω απ’ όλα η επιθυμία της Σοφίας να ξανασμίξει με τη μητέρα της γίνονται η καινούργια της καθημερινότητα, που μοιάζει να μην έχει τέλος. Ο πόλεμος, εκτός από τη μητρική αγκαλιά, της στερεί την ξενοιασιά, το γέλιο, τους φίλους. Κι όμως, παρ’ όλη τη σκληρή πραγματικότητα, η ελπίδα και η λαχτάρα για ζωή την ατσαλώνουν σε όλη την πορεία της από τη φλεγόμενη Αμπχαζία ως την Ελλάδα, τη νέα της πατρίδα. Μια συγκλονιστική μαρτυρία της ηθοποιού Σοφίας Αλεξανιάν για τη σκληρότητα του πολέμου που έζησε, για τη διάσωση των ομογενών της Αμπχαζίας και για το όνειρό της να μορφωθεί. Ο τρόμος και η αγωνία του θανάτου, κάτω από έναν ουρανό απ’ όπου οι βόμβες πέφτουν βροχή, μα πάνω απ’ όλα η επιθυμία της Σοφίας να ξανασμίξει με τη μητέρα της γίνονται η καινούργια της καθημερινότητα, που μοιάζει να μην έχει τέλος.