τι είναι η ζωή παρά μια ισοδύναμη σκιαμαχία με το αναπόφευκτo ωσότου ο Μέγας Μαικήνας ευλογήσει τον νόστο μας στην αλλόκοσμη Σπιναλόγκα τι είναι η τέχνη παρά η σούπα αίματος δακρύων και επιλόχειων κραυγών που ταΐζει η στέρφα Γαία όσα παιδιά απέμειναν να σκάβουν στα σωθικά της τι είναι οι ήρωες παρά ξιφήρεις νέοι που διασχίζουν δαιδάλους ντυμένους τον γνόφο για να φτάσουν σε ξέφωτα σπαρμένα ελλέβορο τι είναι ένα ποίημα παρά η κλήρα όλων αυτών αλεξιθυμία φιλημένη από την τερατόμορφη νεραϊδονονά της που ακούει στο όνομα γλώσσα (απόσπασμα από το ποίημα «Ευρετήριο σε σπασμένο κρύσταλλο»)