Οκτώ γυναίκες, οκτώ πρόσωπα-πορτρέτα, καθένα με τη δική του ιστορία. Με άξονα τα τραγούδια-πορτρέτα οκτώ γυναίκες ηθοποιοί αφηγούνται τις ιστορίες αυτών των προσώπων. Εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους αλλά με ένα κοινό λευκό σημείο, που επιθυμεί να γίνει τραγούδι. Η Άννα η Δαλασσηνή, η Ζωή η Πορφυρογέννητη, η Κασσιανή, η Κλεόπα Μαλατέστα, η Δούκισσα της Πλακεντίας, η θεία Σοφούλα Κωνσταντινιά-Σαραντανού, η μητέρα μου -η μητέρα του καθενός- κι ένα κορίτσι στους δρόμους έρχονται κρατώντας στα χέρια τους ένα ποτήρι νερό, την ιστορία τους, και σαν αντίδωρο ζητούν ν ακούσουν το τραγούδι τους. Οι ιστορίες που αφηγούνται, αν και αντλούν κάποια στοιχεία πραγματικά απ τη ζωή τους, γίνονται η αφορμή για να ειπωθούν κυρίως πράγματα σημερινά. Ξανοίγονται, φεύγουν μακριά απ το περιοριστικό ιστορικό πλαίσιο, βγαίνουν στο θέατρο...