Η παρούσα μονογραφία εντοπίζει το ενδιαφέρον της στις εκφάνσεις των εικαστικών, ιστορικών πρωτοποριών στον χώρο του ευρωπαϊκού θεάτρου και πιο ειδικά αυτού της Ιταλίας. Το έργο καλύπτει ένα κενό της ιστοριογραφικής έρευνας στον χώρο της ιταλικής και εν γένει ευρωπαϊκής τέχνης κατά τη σύγχρονη εποχή, δίνοντας ιδιαίτερη έμφαση στις εικαστικές τέχνες και στον τρόπο με τον οποίον εκείνες συνδράμουν στην ολοκλήρωση της θεατρικής τέχνης. Προκειμένου να επιτευχθεί ο συγκεκριμένος ερευνητικός στόχος, φωτίζονται επαρκώς τα ρεύματα της πρωτοπορίας του 20ού και του 21ου αιώνα, τα οποία καθορίζουν τις πολιτικές, πολιτιστικές και κοινωνικές εξελίξεις της Ιταλίας, αλλά και γνωρίζουν στην πορεία των χρόνων, διεθνή αναγνώριση και ανάπτυξη στις περισσότερες χώρες της Ευρώπης και της Αμερικής, μην αφήνοντας ανέγγιχτο τον ελλαδικό χώρο. Η καταγραφή και ο επιστημονικός σχολιασμός των ιστορικών στοιχείων εκκινεί το έτος 1909, δηλαδή το έτος της γέννησης του ρεύματος του φουτουρισμού στην Ιταλία, στη συνέχεια περνά στη δεύτερη δεκαετία του 20ού αιώνα και στη Ζυρίχη όπου ανθίζει το ρεύμα του ντανταϊσμού, έπειτα στη Γαλλία των δεκαετιών ΄΄20-΄΄30 όπου απαντάται το ρεύμα του υπερρεαλισμού, ώσπου φθάνει μέχρι και στις μέρες μας, δηλαδή το έτος 2017, προσεγγίζοντας αναλυτικά το έργο του εικαστικού Γιάννη Κουνέλλη, στο πλαίσιο των καλλιτεχνικών δραστηριοτήτων του ρεύματος της Arte Povera.