Ηδολοφονία ενός άντρα χωρίς ταυτότητα στους δρόμους της Μονμάρτης οδηγεί τις έρευνες της γαλλικής αστυνομίας σε αδιέξοδο. Την ίδια ώρα στο νεκροταφείο κάποιου ελληνικού χωριού ο ντετέκτιβ Κρις Πάπας κρατάει στα χέρια του έναν παλιό χάρτη γεμάτο σημάδια: αλλεπάλληλα ταξίδια, τεθλασμένες γραμμές, παράλληλες πορείες, που οδηγούν στην άκρη της ερήμου Καλαχάρι. Τα τελευταία ίχνη τον παρασύρουν πάνω στις παρισινές στέγες. Εκεί θα καταλάβει ότι οι τίγρεις τρέχουν γρήγορα και δεν ξεχνούν ποτέ. Πρωτοπήγα στην Αφρική το 2003 και επέστρεψα δύο ακόμη φορές. Η Μαύρη Ήπειρος είναι ένας άλλος κόσμος. Στην αρχή νόμιζα πως κρατούσα κάποιου είδους ημερολόγιο, τελικά όμως ήταν το προσχέδιο ενός βιβλίου. Δεν πρόκειται για ταξιδιωτικό χρονικό, αλλά για μια ιστορία αίματος. Τόσο πραγματική όσο και ο κάθε καθρέφτης. Το αίμα ακολουθεί περίεργες διαδρομές, που κανείς δεν μπορεί να προβλέψει. Και ίσως να είναι καλύτερα έτσι. Μ.Ε.