Ο Κώστας Γ. Παπαγεωργίου αποτελεί λογοτέχνη με πολύτροπη προσφορά. Από τους βασικούς εκπρόσωπους της Γενιάς του ’70, ακολούθησε αδιάλειπτη δημιουργική διαδρομή, στις πρώτες γραμμές της ευρύτερης πολιτιστικής προσφοράς των λογοτεχνών εκείνων που εμφανίστηκαν στα ύστερα χρόνια της δεκαετίας του ’60$1, ανδρώθηκαν υπό δυσμενείς συνθήκες κατά την επταετή δικτατορία των συνταγματαρχών και από τη μεταπολίτευση και εξής διαμόρφωσαν ο καθένας τη δική του καλλιτεχνική φυσιογνωμία, συνδιαμορφώνοντας τα χαρακτηριστικά μιας Γενιάς που αμφισβήτησε και αμφισβητήθηκε, αλλά, παρά τις όποιες ενστάσεις, αποτελεί ενιαίο οριοθετημένο σώμα. Σε κάθε περίπτωση, η σημασία των ομάδων, των συνόλων, των γενεών και η προσφορά τους δεν περιγράφονται εύκολα όσο τα μέλη τους βρίσκονται ακόμα στο δημιουργικό τους στάδιο, τα δε ομοιογενή χαρακτηριστικά τους κρυσταλλώνονται όταν, με το πέρασμα του χρόνου, εκλείψουν οι τεχνητές ή υποβαλλόμενες διαφοροποιήσεις. Ήδη η Γενιά του ’70 θεωρείται παγιωμένο όλο, με δικά της γνωρίσματα, με ιστορική παρουσία και διακριτό ρόλο στα λογοτεχνικά μας πράγματα. Μάλιστα, μετά την αποχώρηση από τα επίγεια πολλών δημιουργών της η εικόνα της γίνεται καθαρότερη και η όποια συνεισφορά της στα γράμματα ευκρινέστερη.