Την επόμενη μέρα της Οκτωβριανής Επανάστασης του 1917, ο Λένιν διακήρυξε: "Τώρα μπορούμε να προχωρήσουμε για να κτίσουμε την σοσιαλιστική κοινωνία". Η ανθρωπότητα βρισκόταν σ ένα σημείο καμπής της παγκόσμιας ιστορίας. Αλλά, ούτε ο Λένιν, ούτε το κόμμα των Μπολσεβίκων έτρεφαν αυταπάτες για τον δύσκολο δρόμο που είχαν μπροστά τους. Μόλις τέσσερις μήνες αργότερα, ο Λένιν δήλωνε στο συνέδριο των Σοβιέτ: "Η τελική νίκη του σοσιαλισμού είναι, βέβαια, αδύνατη σε μια χώρα... Αποτελεί αναμφισβήτητη αλήθεια, ότι χωρίς μια επανάσταση στη Γερμανία είμαστε καταδικασμένοι". Το βιβλίο αυτό είναι ο τρίτος τόμος της πολιτικής βιογραφίας του Λένιν από τον Τόνι Κλιφ. Η περίοδος που καλύπτει είναι ο αγώνας των ρώσων εργατών να κτίσουν ένα εργατικό κράτος σε μια χώρα ρημαγμένη από τις ξένες επεμβάσεις και τον εμφύλιο πόλεμο, την ίδια ώρα που ο Λένιν, ο Τρότσκι και οι Μπολσεβίκοι πάλευαν για να εξαπλώσουν την επανάσταση πέρα από τα σύνορα της Ρωσίας. Οι Μπολσεβίκοι ποτέ δεν αμφέβαλαν για τον κρίσιμο ρόλο της εργατικής τάξης στην επανάσταση και στο κτίσιμο του σοσιαλισμού. Αλλά το τέλος του πολέμου, βρήκε την εργατική τάξη διαλυμένη και την επανάσταση απομονωμένη. Το κενό που αναπτύχθηκε οδήγησε στην άνοδο και την σταθεροποίηση της γραφειοκρατίας. Ενάντια σε αυτή την τραγική εξέλιξη ο Λένιν πάλεψε μέχρι την τελευταία του πνοή.