Ο συγγραφέας δεν ισχυρίζεται ότι είναι παντογνώστης, ώστε να μπορεί να έχει γνώμη επί παντός του επιστητού. Ούτε ότι είναι αλάθητος. Όμως, όντας θετικός επιστήμονας, έχει μάθει να χρησιμοποιεί συστηματικά, παντού και πάντοτε, τη Λογική. Εξοργίζεται λοιπόν όταν διαπιστώνει ότι αυτή καθημερινά όχι μόνον παραμερίζεται αλλά και συστηματικά διαστρέφεται? και ότι η Αλήθεια έχει εξαφανιστεί από τη ζωή μας. Αυτό που ο συγγραφέας με σιγουριά μπορεί να πει είναι ότι σήμερα, αν δεν δράσουμε αμέσως και δεν αλλάξουμε την οργάνωση της κοινωνίας μας, οδηγούμαστε τάχιστα σε Κοινωνική και Οικολογική Καταστροφή, ότι δηλαδή ακολουθούμε απαρέγκλιτα πορεία αυτοκτονίας! Σ αυτή την κατάσταση μάς έχει οδηγήσει η αδράνειά μας. Αλλά φτάνει πια: Είναι καθήκον μας επιτακτικό να αγωνιστούμε για μια Κοινωνία που βάζει τον Άνθρωπο πάνω από το χρήμα, για μια Κοινωνία που σέβεται τον Άνθρωπο - αλλά και τη Φύση!