Ο "Νόστος" εκφράζει την πνευματική τόλμη και την εμμονή του Ψυχοπαίδη να ακροβατεί συνεχώς, άλλοτε στρέφοντας το βλέμμα του στις αιώνιες μορφές της τέχνης του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού και άλλοτε βυθιζόμενος αναστοχαστικά στη σύγχρονη πραγματικότητα. Η ζωγραφική του ταυτίζεται με την ωριμότητά του, ενδυναμώνοντας την αίσθηση ότι κάθε του έργο είναι σαν ένα επιτύμβιο. Μορφή και περιεχόμενο, απόλυτα ισορροπημένα, ορίζουν τη ριζοσπαστική τόλμη των ζωγραφικών του διατυπώσεων. Η δουλειά του, εντελώς πρωτότυπη, εδράζεται στέρεα σε ρεαλιστικά δεδομένα, σηματοδοτώντας την ιδεολογική του άποψη απέναντι στην ιστορική μνήμη και την εποχή του. Εκατόν πενήντα έργα, με το προκλητικό μορφοπλαστικό ιδίωμά του, αποκαλύπτουν ένα ιδιότυπο ημερολόγιο ανάμεσα στο μύθο, την ιστορία, την πραγματικότητα. Ο ζωγραφικός του κόσμος συντίθεται από εκατοντάδες εικόνες, κυρίως μικρών διαστάσεων, όπως, για παράδειγμα, τα τέσσερα κύρια έργα της έκθεσης με γενικό τίτλο "Νόστος" στο Μουσείο Κυκλαδικής Τέχνης: ο "Χρησμός" (150 x 100 εκ., μικτή τεχνική, 2003), "Αλφάβητο" (24 βιβλία, 24 γράμματα, μικτή τεχνική, 1994), τα "Εκατό πιάτα" (230 x 230 εκ., μικτή τεχνική, 2005) και ο "Μεγάλος Νόστος" (230 x 600 εκ., μικτή τεχνική, 2008). Αυτά μαρτυρούν τη μόνιμη επιθυμία του να συνθέσει μια πολυεπίπεδη εικόνα με κριτική διάθεση αλλά και με προφητική ενόραση. Η δουλειά του χαρακτηρίζεται ως ζωγραφική της μνήμης και οι πολύμορφες, επιβλητικών διαστάσεων, συνθέσεις του χαρτογραφούν τα χνάρια της ζωής του κόσμου. [...] (από το κείμενο του επιμελητή της έκθεσης Τάκη Μαυρωτά, με τίτλο: "Η μνημοτεχνική του νόστου")