Νότος rnμια κρύπτη μες στα βάραθρα rnγια την απελπισία που θέλει να πλαγιάσει στα νερά τηςrnπριν την καταπιεί πάλι η πηγή rnΌπως ο πληγωμένος ταύρος στην αρένα rnκαταφέρνει με κόπο τα τελευταία βήματα rnγια να διαλέξει το σημείο που θα ξεψυχήσειrnΟ Νότος στραγγίζει τους αποχωρισμούςrnκαι τη μελαγχολία που πίνουν οι αποκομμένοι rnκάτι ξεριζώνεται από μέσα σου rnκαι κοιτάζει το σώμα σου ακατοίκητο σπίτιrnrnΝομίζω πως εκεί rnσε κάποιο δρόμο του Σαν Τέλμο rnκι όπως θ΄ ακούγεται υπαίθρια μπάντα με μπαντονεόν rnμια νότα θα κλέψωrnγια να πυροβολήσω την τελευταία ελπίδα [...]rnrnrnΜια ποίηση διαλόγου με όλες τις μορφές τέχνης: τη ζωγραφική, τη μουσική, τη λογοτεχνία. Αλλά και ποιήματα ποιητικής με τη συγγραφέα να επιχειρεί μια συζήτηση με τον αναγνώστη και μια εξωτερίκευση όσων την απασχολούν στη μακροχρόνια αναμέτρησή της στο χώρο της τέχνης. Αποδεικνύεται με έμφαση η ανάγκη κάθε δημιουργού να κατασταλάξει όλες τις επεξεργασίες και τα ερεθίσματα που προκαλούνται στο ζωντανό χώρο της τέχνης μετουσιώνοντας αυτή τη διαλεκτική σχέση σε πρωτογενή δημιουργία με τη συνακόλουθη αιώνια αγωνία του τελικού εγχειρήματος: "είναι η σταγόνα που ψάχνουν πλάνητες και οδοιπόροι."