Ο Φρανσουά Λε Γκρου παλεύει για τον κόσμο του με πάθος κι ένταση χωρίς να συνειδητοποιεί ότι, άθελα του, προσπερνά τη βαθύτερη αλήθεια της ζωής, ώσπου ο γιος του, ο Ρενό, κλείνει ηθελημένα κάθε πόρτα στο μέλλον και βυθίζεται στο απόλυτο κενό. Δίπλα του η Καϊτέ, δυναμική κι αγέρωχη, αγκιστρώνεται σ έναν τρόπο ζωής που τρέφεται από το άρωμα της πασχαλιάς. Στους αντίποδες αυτής ττης πάλης με το σκοτάδι στέκεται ο Στεφάν, ταπεινός και ταλαιπωρημένος, γεμάτος αντιφάσεις και πόνο. Γι αυτόν η νύχτα υποχωρεί σιγά σιγά και η δική του αυγή ονομάζεται Καρλότα. Ο Μισέλ ντελ Καστίγιο με αυτό το υποβλητικό μυθιστόρημά του, που τιμήθηκε το 1973 με το βραβείο των Γάλλων Βιβλιοπωλών (Prix des Libraires), κατορθώνει να μας συμπαρασύρει στο στρόβιλο τόσο της απελπισίας όσο και της ελπίδας, που παραμένει zωντανή σε πείσμα της νύχτας...