Το Έθνος που λησμονεί τους ηγέτες του κινδυνεύει -είτε οι ηγέτες αυτοί ανήκουν στο χώρο της πολιτικής είτε στην περιοχή του πνεύματος. Κινδυνεύει να αποπροσανατολιστεί και να λησμονήσει για ποιο λόγο ζει. Τον πολύτιμο λόγο ύπαρξης ενός Έθνους εκφράζουν ακριβώς οι ηγέτες του. Για τούτο είναι ανάγκη το Έθνος να στρέφεται σταθερά προς αυτούς, να αντικρύζει στο πρόσωπό τους τον εαυτό του ενσαρκωμένο και να διδάσκεται από τη δική τους πολιτεία. Ακόμη μεγαλύτερη όμως ανάγκη μιας τέτοιας υψηλής μορφής επικοινωνίας έχει το δικό μας Έθνος, έθνος από τη φύση του ιστοριογόνο, γιατί οι μεγάλοι ηγέτες του εκφράζουν την Ιστορία του και βεβαιώνουν την συνέχεια της ζωής του. Σήμερα που η κρίση των καιρών συνθλίβει από πολλές πλευρές το Έθνος μας, θεωρήσαμε ανάγκη ζωτική να στραφούμε προς τον Ελευθέριο Βενιζέλο. Σκοπός μας όχι μονάχα να τον τιμήσουμε, όπως αρμόζει, αλλά και να ενωτιστούμε ακόμη μια φορά τη φωνή του. Η τιμή των μεγάλων μεγαλώνει το ίδιο το Έθνος· η υπακοή στις προτροπές τους διασφαλίζει τη γνησιότητά του και την προσήλωσή του στην Ιστορία του. "Ο Ελευθέριος Βενιζέλος σήμερα" σημαίνει πως για όσους ζουν την Ελλάδα, δεν είναι νεκρός. Είναι ζωντανός ανάμεσά μας. Ο λόγος του, η πράξη του, το φρόνημά του, η εθνική του συνείδηση, όλα είναι έγκυρα και πολύτιμα για την ώρα αυτή. Η "Ευθύνη" ως φυλλάδιο Νεοελληνικού Προβληματισμού αισθάνεται, συνειδητοποιεί αυτή την πραγματικότητα κι επιθυμεί να την εκφράσει προσφέροντας στο Έθνος τον τόμο αυτό. Στο Έθνος κι όχι στον Ελευθέριο Βενιζέλο. Γιατί κι εκείνος ανήκει στο Έθνος, ζει κατ εξοχήν μέσα στον οργανισμό του Έθνους, έχοντας αφήσει εμάς, τους επιγόνους του, να εμπνεόμαστε απ αυτόν και την έμπνευση αυτή να την κάνουμε πράξη. Όποιος την ώρα αυτή στοχάζεται, πριν από τον εαυτό του, την Ελλάδα, τιμά τον Ελευθέριο Βενιζέλο και ζει μέσα στο Έθνος. Η "Ευθύνη"