Η δυσκολία που διαπιστώνεται στο σύγχρονο άνθρωπο να κατανοήσει το περιεχόμενο των όσων ψάλλονται στους ιερούς -και όχι μόνο- ναούς, αλλά και η αδυναμία των ιερουργούντων και διακονούντων τα Ιερά Μυστήρια αφ ενός να υποψιαστούν τα λεκτικά δάνεια, τη δημιουργική σχέση και εξάρτηση μεταξύ της θύραθεν και της εκκλησιαστικής ορολογίας και Γραμματείας και αφ ετέρου να κατανοήσουν τη σημασία των όσων σημειώνονται στα τροπάρια, οδήγησαν στη δημιουργία μιας σειράς με τον τίτλο: "Ερμηνευτικά Υπομνήματα Ορθοδόξου Υμνογραφίας", της οποίας το ανά χείρας πόνημα αποτελεί τον πρώτο τόμο. Αυτό σημαίνει ότι θα καταχωρούνται σε αυτήν προσεγγίσεις ερμηνευτικού χαρακτήρα επιλεγμένων ύμνων, καθώς επίσης και άλλα κείμενα που θα κινούνται προς την κατεύθυνση αυτή ή θα συμβάλλουν στην περαιτέρω κατανόηση του περιεχομένου τους. Ο παρών πρώτος τόμος προσεγγίζει ένα προσφιλές -πλην ελάχιστα γνωστό, σε όλο το εύρος του- θέμα, αυτό της χρήσης και της σημασίας του όρου "πόκος" στην Υμνογραφία της Ελληνορθόδοξου Εκκλησίας. Στο πλαίσιο του παρόντος πονήματος διερευνούμε την ετυμολογία του όρου "πόκος", τις διαπλαστικές πηγές του, τη χρήση του σε τροπάρια των Λειτουργικών βιβλίων της Εκκλησίας μας. Προσεγγίζουμε, επίσης ερμηνευτικά, ύμνους στους οποίους καταχωρίζεται ο συγκεκριμένος όρος.