"... Στον πόλεμο πάντοτε φταίνε οι γυναίκες των νικημένων. Αυτές πληρώνουν τα πρώτα του γραμμάτια. Είναι πανάρχαιη κατάρα. Πανάρχαιη μοίρα. Είναι παμπάλαιος αρχαϊκός προθεϊκός αφορεσμός. Η Μήτρα πληρώνει πάντα, την αρσενική ομορφιά πού συλλαμβάνει στους άχραντους ιστούς της. Κι αυφού τη συλλάβει, την μεταβιβάζει μετά στη ζωοφόρο γαστέρα κι ύστερα την αποθέτει στον γαλακτοτρόφο μαστό. Κι όταν αυτή η ομορφιά γίνει άντρας, αυτός ο άντρας, σε κάθε πόλεμο μετατρέπεται σε άκαρδο τέρας, σε έναν εφιαλτικό δαίμονα που βάναυσα ξερνάει και αποπατεί μέσα σ αυτή τη Μήτρα από την οποία ξεπετάχτηκε κι ο ίδιος σαν ένα υπαρκτό και απτό θαύμα..."