Η απόφασή μου ν΄ ασχοληθώ με τη συγγραφή και έκδοση μιας μελέτης για τον "Υπερρεαλισμό στη Νεοελληνική Τέχνη" βασίστηκε σε δυο κυρίως -σημαντικούς κατά τη γνώμη μου- λόγους: 1) Ενώ τα τελευταία χρόνια αρχίζει να γίνεται ένας μεθοδικότερος απολογισμός του έργου και της δημιουργικής δραστηριότητας των ελλήνων ποιητών που επηρεάστηκαν από το υπερρεαλιστικό κίνημα, για ανάλογες επιδράσεις στο χώρο της νεοελληνικής τέχνης -και ειδικά για την περίπτωση Ν. Εγγονόπουλου- έχουν γραφτεί κυρίως γενικότητες που προσεγγίζουν το θέμα χωρίς ιδιαίτερη εμβάθυνση. 2) Μια συστηματική ανάλυση του προβλήματος της μεταφύτευσης του Υπερρεαλισμού στην ελληνική τέχνη κατά την περίοδο του μεσοπολέμου -και ειδικά μέσ΄ από το έργο του Εγγονόπουλου- μας επιτρέπει να ερμηνεύσουμε σωστότερα, όχι μόνο τον πολυσήμαντο χαρακτήρα του κινήματος, αλλά κι αυτή την πολυσυζητημένη ιδιαιτερότητα της φυσιογνωμίας της νεοελληνικής ζωγραφικής