Οι ιστορίες του Δον Ντομίνγκο είναι το δώρο που άφησε ο Δήμος (αγνώστων λοιπών στοιχείων) στους συνανθρώπους του πριν εξαφανιστεί. Είκοσι και μία μαγικές και παράξενες ιστορίες που άλλους τρόμαξαν κι άλλους παρηγόρησαν, όταν η ζωή έσφιγγε περίεργα γύρω τους και τα περιθώρια αντίδρασης μίκραιναν. Οι ιστορίες του Δον Ντομίνγκο ελάφρυναν τις λογικές σκέψεις από το βάρος του αποτελέσματος, τον στόχο από το βάρος της αποτυχίας, απάλυναν τις ψυχές των ανθρώπων και τις γέμισαν με τον μύθο, το παιχνίδι και την αστείρευτη επιθυμία για ανατροπή. Αν και τόσο διαφορετικός και παρεξηγημένος από τους πιο πολλούς, ο Δον Ντομίνγκο ήταν ο μόνος που τους δάνεισε με γενναιοδωρία τη ματιά του κι έμεινε πιστός, κοντά τους, σαν σκυλί, μέχρι τέλους. Ο Δον Ντομίνγκο ήταν ένας μοναδικός φίλος. Μέσα στην τραγικότητά του παρέμενε αισιόδοξος, τραγουδούσε άριες και φωτογράφιζε τον κόσμο όπως δεν το κανε ποτέ κανείς.