Πριν από οχτακόσια τριάντα οχτώ ολόγιομα φεγγάρια, στο "Χωριό των Λυπημένων Ψαράδων" κατέφτασε μια νεαρή και όμορφη Φώκια....

Γιατί όλα τα πουλιά που ζούσαν στο Μεγάλο Χωράφι αγαπούσαν το Χρυσόδεντρο τόσο πολύ; Τι ήταν αυτό που έκανε το Χρυσόδεντρο τόσο ξεχωριστό; Μήπως οι απίστευτες ιστορίες που ήξερε να διηγείται; Ή μήπως υπήρχε κάτι το διαφορετικό, που το έκρυβε καλά κάτω απ το φτωχικό φλοιό του;....

Τα απομνημονεύματα ενός αδέσποτου σκύλου γραμμένα απ το ίδιο του το χέρι (ή, για να ακριβολογούμε, από το ίδιο του το πόδι)! Από το οικόπεδο με τα αγριόχορτα και τις μαργαρίτες, στο σπίτι των ανθρώπων και κατόπι στη φυλακή....

Η Φοίβη, η Ελαφίνα του Φεγγαριού, γεννήθηκε στην καρδιά του Δάσους των Βελανιδιών, εκεί όπου βρισκόταν άλλοτε το Ξέφωτο των Ξανθών Ξωτικών....

"Μα που πάει ο Γέρο - Χρόνος, όταν φεύγει;" Αναρωτιέται η Χριστίνα, μια παραμονή Πρωτοχρονιάς....

Τρεις αδελφές δροσοσταλίδες συζητούν για την επικαιρότητα και ειδικότερα για τα βάσανα που περνά ο Πατέρας τους, το Νερό....

Κάποτε, σ’ ένα χωριό μικρό, ζούσε ένα κορίτσι καλόκαρδο κι ευγενικό που το έλεγαν Μηλιά...

Ανάµεσα σε δυο πολέµους εκτυλίσσεται ετούτη η ιστορία...