Προλογίζοντας τη δεύτερη -και οριστική- έκδοση αυτού του ήδη κλασικού έργου του ομότιμου πλέον καθηγητή κοινωνιολογίας του Πανεπιστημίου του Λονδίνου Νίκου Μουζέλη, έργου που έχει θρέψει και συνοδεύσει γενιές ερευνητών και μελετητών του οργανωτικού φαινομένου ανά τον κόσμο, καταθέτουμε ορισμένες σκέψεις που μας οδήγησαν ώστε να εγκαινιάσουμε με τούτο το βιβλίο τη νέα επιστημονική σειρά των εκδόσεων Σάκκουλα "Διοίκηση και Κοινωνία". Η οργανωτική θεωρία προσεγγίζεται και αντιμετωπίζεται στο έργο του Μουζέλη ως τμήμα της γενικότερης κοινωνιολογικής θεωρίας όχι μόνο γιατί εντάσσεται στη διανοητική παράδοση αναλυτών και κοινωνιολόγων, όπως ο Μαρξ, ο Βέμπερ και ο Michels, με τους οποίους ξεκινά τη δική του ανάλυση ο Μουζέλης, ή ο Talcott Parsons, κατά την πιο πρόσφατη περίοδο. Η προσέγγισή του είναι κοινωνιολογική, διότι αναζητά και διερευνά στις διάφορες θεωρίες, που εξετάζει, τις ευρύτερες σημασίες στα οργανωτικά και διοικητικά φαινόμενα και τις συμπεριφορές. Τουτέστιν, θέτει ερωτήματα κοινωνιολογικής υφής, όπως: πότε και ποιοι βρίσκονται πίσω από την τάδε ή τη δείνα συμπεριφορά, ποιοι ωφελούνται και ποιοι βλάπτονται από αυτήν, ποιες είναι οι προφανείς ή λανθάνουσες επιπτώσεις και συνέπειες, ποια είναι η άλλη, η λιγότερο θεατή όψη του ζητήματος. (από τον πρόλογο του Αντώνη Μακρυδημήτρη)