Στήν αὐγή μιᾶς νέας χιλιετίας ὁ κόσμος μας δείχνει ξανά τό τραγικό του πρόσωπο. Κατάρρευση τοῦ «ὑπαρκτοῦ σοσιαλισμοῦ». Δίδυμοι Πύργοι. Παγκόσμια κυριαρχία ἑνός ἀνεξέλεγκτου καπιταλισμοῦ. Οἰκονομικές κρίσεις. Τρομοκρατία. Οἰκολογική καταστροφή… Πῶς ἔφτασε ἐδῶ ὁ κόσμος πού τόσα ὑποσχόταν; Μήπως οἱ κρίσεις πού μᾶς δέρνουν εἶναι μία καί μοναδική, πού ἀπορρέει ἀπό τήν ὕβρη τοῦ σημερινοῦ ἀνθρώπου, δηλαδή ὅλων μας – μιά κρίση ἀνθρωπολογική; Αὐτό τό ἐρώτημα βασανίζει τόν συγγραφέα, καθώς περιπλανιέται στίς πολιτεῖες τοῦ κόσμου μας, βλέποντας τόν ἄνθρωπο νά μεταλλάσσεται σέ μηχανή, τόν πολίτη σέ καταναλωτή, τόν ταξιδιώτη σέ τουρίστα, τόν μετανάστη σέ πρόσφυγα… Πῶς νά μήν ἀποδυναμώνονται οἱ δημοκρατικές ἀξίες εἰς ὄφελος αὐταρχικῶν καθεστώτων; Τό ἀνά χεῖρας βιβλίο δέν ὑποστηρίζει κάποια ἰδεολογία οὔτε προτείνει λύσεις. Ὅσα θά διαβάσετε ἐδῶ εἶναι ἕνα ἀτελές ψηφιδωτό κατ᾿ εἰκόνα τοῦ κατακερματισμένου κόσμου μας, γιά τόν ὁποῖο καμία ὁριστική κρίση δέν εἶναι θεμιτή. Τίποτε περισσότερο ἀπό μιά πρόσκληση σέ διάλογο στούς καιρούς τῶν παράλληλων μονολόγων: ἕνα γράμμα πού ὁ συγγραφέας ἀπευθύνει σέ κάθε ἀναγνώστη, περιμένοντας ἀπό ἐκεῖνον νά τό συζητήσει, νά τό κρίνει, νά τό ἀντικρούσει καί προπαντός νά τό ὁλοκληρώσει. Τό ζητούμενο: μιά συλλογική δημιουργία πού ἴσως μᾶς βοηθήσει νά συναισθανθοῦμε βαθύτερα ἀπό ποῦ ἐρχόμαστε, ποῦ βρισκόμαστε καί ποῦ πᾶμε, γιά νά ζήσουμε μιά ζωή πιό ἄξια νά βιωθεῖ.