[...] Στη διεκδίκηση της ελευθερίας μας, αισθανόμαστε ένα κόσμο που αντιστέκεται (Σαρτρ) και μας κατακλύζει ένας περίεργος φόβος πως, αναζητώντας την, πάμε να παραβιάσουμε, να αρπάξουμε από τον Θεό το μεγάλο του μυστικό. Γιατί, ή δεν είμαστε ελεύθεροι και ο παντοδύναμος Θεός είναι υπεύθυνος του κακού (Καμύ), ή είμαστε ελεύθεροι και τότε ο Θεός δεν είναι παντοδύναμος. Αναμφισβήτητα, το πρόβλημα της ελευθερίας του ανθρώπου είναι μ έναν περίεργο, αδρό τρόπο, άρρηκτα συνδεδεμένο με το πρόβλημα περί Θεού. [...] Με τα κείμενα του τόμου αυτού αισθάνομαι να προτείνω ένα είδος παιδείας ελευθερίας και ένα πλαίσιο δοκιμασίας του μυστικού, κοινωνικού αλλά κυρίως, του ηθικού προσώπου του ανθρώπου. Τις πνευματικές αφορμές που με εψύχωσαν, ως άνθρωπο που στοχάζομαι και γράφω με συνειδητή ταπεινοσύνη των ορίων μου, διερμήνευσα στο κείμενο του 1980 που ακολουθεί. [...] (από τον πρόλογο του βιβλίου)