Μια ξαφνική αδιαθεσία στέλνει τον "Ψυ" ένα πρωί στα εξωτερικά ιατρεία του Ευαγγελισμού. Ο φόβος μπροστά στο άγνωστο της κατάστασής του, αλλά και η μεγάλη του χαρά όταν οι γιατροί τον βεβαιώνουν ότι δεν έχει κάτι σοβαρό τον ξυπνάνε από τον λήθαργο της καθημερινής συνήθειας. Αποφασίζει να μην πάει στη δουλειά του, αλλά να κάνει μια βόλτα στο Σούνιο. Σ’ αυτή τη βόλτα συνειδητοποιεί ότι η κινητήρια δύναμη της ζωής του είναι η ίδια του η ύπαρξη, η υποκειμενικότητά του. Κάτω από το φως αυτής της διαπίστωσης, επανεξετάζει τις κοινωνικές, τις φιλοσοφικές αλλά και τις επιστημονικές του απόψεις.