Σύντομη σκιαγράφηση του θέματος του έργου «Περὶ θείων ὀνομάτων». Μέσα από ένα παραδοσιακό για τον νεοπλατωνισμό τρόπο τονίζεται τόσο το απρόσιτο όσο και η αδυναμία του ανθρώπινου λόγου να εκφράσει την ουσία του Θεού. Δεν υπάρχει όνομα που να είναι σε θέση να αποδώσει την ουσία του, τον τρόπο ύπαρξής του. Κάθε όνομα κάθε προσπάθεια ορισμού, στην πραγματικότητα είναι και ένα περιορισμός, μία προσπάθεια να εκφραστεί το για μας απρόσιτο και ασύλληπτο μέσα από τις δικές μας διανοητικές κατηγορίες. Ενώ όμως κανένα όνομα δεν εκφράζει την ουσία του Θεού, οι ενέργειές του εκφράζονται από κάθε όνομα, γιατί αυτός είναι η αιτία και η πηγή των πάντων.