Ο διάσημος Έλληνας γλωσσολόγος Γεώργιος Ν. Χατζιδάκις (1848-1941), καθηγητής του Πανεπιστημίου Αθηνών, αποδεικνύει εδώ με γλωσσολογικά τεκμήρια την ελληνικότητα των Αρχαίων Μακεδόνων (και κατ επέκταση του γεωγραφικού χώρου όπου αυτοί κατοικούσαν). Δεδηλωμένος σκοπός του συγγραφέα είναι να ανατρέψει το επιχείρημα ότι "η Μακεδονία ουδέποτε ήν Ελληνική χώρα ουδ οι Μακεδόνες γνήσιοι Έλληνες". Με βάση ελληνικές και λατινικές πηγές αποδεικνύει ότι η μακεδονική διάλεκτος ήταν ετυμολογικά ακραιφνώς ελληνική και οι αρχαίοι Μακεδόνες δεν διέκριναν τους εαυτούς τους εθνολογικά από τους άλλους Έλληνες. Οι δύο αυτές μελέτες, που εκδόθηκαν από την Εταιρεία ο Ελληνισμός (του Νεοκλή Καζάζη) και από το Εθνικό Πανεπιστήμιο (Αθηνών), δημοσιεύτηκαν σε μία περίοδο κρίσιμων πολιτικών εξελίξεων για την έκβαση του Μακεδονικού Ζητήματος: ένα έτος μετά την ίδρυση της Ανωτάτης Μακεδονο-Αδριανουπολίτικης Επιτροπής στη Σόφια (1895) και ένα έτος πριν την έκρηξη των Βαλκανικών Πολέμων (1912-13).