Το πάθος δεν λυτρώνεται σε καμία ζωή Ακόμα και η γαλήνη μου έχει κάτι που κινείται προς τα επάνω Στις αρμονίες του χιονιού και του ηλιοβασιλέματος φυσάω Χωρίς να λέω ότι ο αέρας είναι το πρώτο στοιχείο Και να μια στοχαστική συννεφιά Οι ήχοι της φύσης μεγεθύνονται μέσα μου Για μια στιγμή σβήνω όλους τους πολιτισμούς και αιωρούμαι Μιλάνε μόνο τα μάτια-ουρανοί και τίποτα δεν είναι χωρισμένο Και όπως συντίθεμαι συγχρόνως και διαιρούμαι, νιώθω το πάθος να ενώνει τα πάντα σε ένα σημείο