Αν η λέξη "αλληλογραφία" προϋποθέτει την αμοιβαία ανταλλαγή επιστολών, ήτοι την αλληλέγγυα, αλληλένδετη και αλληλοπαθή αποστολή γραμμάτων, κατά πόσον αυτή η λέξη μπορεί να εφαρμοστεί όταν οι επιστολές του ενός από τους δύο αλληλογράφους έχουν χαθεί, αναιρώντας έτσι -έστω και εκ των υστέρων- της αλληλογραφίας τη sine qua non αλληλοδιαδοχή; Και ακόμη: κατά πόσον αυτή η απώλεια μειώνει -αν όχι και αναρεί- την ισχύ των επιστολών που σώζονται; Πολλώ μάλλον όταν διαπιστώνεις πως αυτά τα δέκα γράμματα -τόσο λίγα και μαζί τόσο πολλά!- συμπυκώνουν, εν είδει προσωπικού ημερολογίου, όλη την ανήσυχη προσωπικότητα του νεαρού τότε Γιώργου Ιωάννου και προοιωνίζονται την πνευματική πορεία ενός δυνάμει συγγραφέα που δεν έχει ακόμη εκδώσει ούτε πεζογράφημα ούτε ποιητική συλλογή....

-...

-...

[....

The protagonist in each of these stories is a solitary individual, alienated from society, haunted Dy memurira, fascinated by the disgusting, obsessed with the relationship between love and death, and fetishistically attached to certain objects that bear the traces of traumatic experiences....

-...

Η παρούσα έκδοση αποτελεί πιστό αντίγραφο του ιδιόγραφου τετραδίου του "Κατοχικού Ημερολογίου", που δημοσιεύεται ολόκληρο, χωρίς τις επεμβάσεις και τις παραλείψεις που επέφερε εκ των υστέρων ο συγγραφέας (στις δύο επάλληλες δημοσιεύσεις του "Κατοχικού Ημερολογίου" στο "Φυλλάδιο" 1, 1978, και στην "Πρωτεύουσα των Προσφύγων"....

Yorgos Ioannou s "Refugee Capital: Thessaloniki Chronicles" shines a harsh, ironic, yet compassionate light on his birthplace, the city of Salonica....

...

Τα κείμενα της Μόνης κληρονομιάς αποκλίνουν πιο πολύ προς το διήγημα παρά προς το «πεζογράφημα», όπως το εννοεί και το γράφει ο Γιώργος Ιωάννου, που θεωρείται και ο εισηγητής του στη λογοτεχνία μας...

Τα δεκατρία πεζογραφήματα του Επιτάφιου θρήνου γράφτηκαν από τον Γιώργο Ιωάννου στην Αθήνα...

Ένα άλμπουμ με φωτογραφίες του Ανδρέα Μπέλια από τη σημερινή Ομόνοια, μαζί με ένα εκτενές κείμενο του Γιώργου Ιωάννου....