Τι ακούστηκε πρώτα: το τραγούδι του ανθρώπου ή ο λόγος του; Ποια ανεξήγητα, μυστικά μονοπάτια ακολούθησαν ο ρυθμός και η μελωδία για να μετασχηματιστούν σ’ έμπνευση και θεσπέσια μουσική; Τι ξυπνάει στον ακροατή το άκουσμα της μουσικής; Τι ρόλο έπαιξε η μουσική στην ανθρώπινη ιστορία και εξέλιξη; Ποια ήταν η -χαμένη για τους σύγχρονους ανθρώπους- μουσική των αρχαίων Ελλήνων; Ο Κώστας Γ. Χαραλαμπίδης θέτει αυτά τα ερωτήματα στο βιβλίο του με τίτλο «Προλεγόμενα στη θεολογία του μουσικού έργου» (Ιωλκός, 2014) και παρατηρεί ότι: 1) Κάθε έργο τέχνης κρύβει τον άνθρωπο-δημιουργό, τα βαθιά πνευματικά του βιώματα και το κίνητρο της καλλιτεχνικής του έκφρασης, 2) Ο καλλιτέχνης, με απόλυτα προσωπικό τρόπο, αποτυπώνει στο έργο που φιλοτεχνεί τον ψυχικό του κόσμο και ό,τι του υπαγορεύει η έμπνευσή του, 3) Μελετώντας και θαυμάζοντας τα ανθρώπινα μεγαλουργήματα, οφείλουμε να εξετάζουμε παράλληλα την εποχή και το περιβάλλον όπου έζησε και διαμορφώθηκε ο δημιουργός τους. Ποια η διαφορά μεταξύ κοσμικής, θρησκευτικής και εκκλησιαστικής μουσικής; Στην προσπάθειά μας να κατανοήσουμε τη θρησκευτική μουσική, «θεολογούμε» ή απλώς «τεχνολογούμε»; Πόσο επηρέασε η μουσική το χριστιανικό βίωμα, πώς επέδρασε η θεολογία στην εξέλιξή της; Συνέβαλε η Μεταρρύθμιση στη μεγάλη ανάπτυξη της μουσικής στη Δυτική Ευρώπη; Ποια η παρουσία της μουσικής στην Ανατολική και στη Δυτική Εκκλησία, πώς αυτή ενσωματώνεται στη λατρεία; Σε αυτόν τον προβληματισμό το βιβλίο επιχειρεί να δώσει τεκμηριωμένες απαντήσεις διατρέχοντας τα ιστορικά συμβάντα από τους αρχαίους πολιτισμούς μέχρι την εποχή μας. Ένα θαυμάσιο ταξίδι στον κόσμο της θρησκευτικής μουσικής ανά τους αιώνες. Ένα βιβλίο γλαφυρό, συναρπαστικό, πρωτότυπο, για ειδικούς και μη.