Μέσα στα σημερινά μας βιώματα, μέσα στις ρωγμές του χρόνου, που «αυτός» αμετακίνητος μένει, ψάχνουμε. Σε μυστικούς καθρέπτες μέσα, σε σβησμένες θύμισες, υποδεχόμαστε διαδρομές. Άλλες μακρόχρονες και άλλες σύντομες. Τι άλλο θα μπορούσε να είναι η ζήση, παρά «μια διαδρομή». Ποιος μας βεβαιώνει, πόσο ακόμη θα αναμετριώμαστε με τον χρόνο; Απέραντη νοσταλγία, για κείνες που διαβήκαμε. Πίκρα ανείπωτη για κάποιες επώδυνες, χθεσινές, σημερινές. Εμπειρίες, όλες καλές, κακές, αποθηκευμένες στο φορτίο που κουβαλάμε και ροκανίζει το νου. Μερικά απόκρυφα στιγμών, κάποιες αναζητήσεις, μας χαϊδεύουν, με τρυφερότητα. Για να διαπραγματευτούμε, με το μέλλον, τα επόμενα βήματα μας, τις επόμενες διαδρομές....