Ο συγγραφέας, αναλύοντας την ψυχωτική διαδικασία, συνομιλεί μ’ ένα πλήθος συγγραφέων από τον χώρο της ψυχοπαθολογίας, της φιλοσοφίας, της τέχνης, της πολιτικής και άλλων τόπων του λόγου για να αναδείξει τον βαθύ πυρήνα του ψυχωτικού υποκειμένου ως θεμελίωση της ετερότητας, αλλά και να υποστηρίξει την εγγύτητα του υποκειμένου της τρέλας με το υποκείμενο του σημαίνοντος....
Τα κείμενα αυτά είναι δοκιμιακές απόπειρες προσέγγισης του "πράγματος", της αόρατης πλευράς του υποκειμένου, αυτής που δεν γράφεται αλλά που, ωστόσο, γράφει-υπαγορεύει τα σημαίνοντα, τις λέξεις, τον κόσμο....
Tο πράγμα, αν και συνιστά την απαραίτητη βάση επί της οποίας αναδύεται η μορφή ως δυνατότητα της ζωής και της τέχνης, αν και είναι η προϋπόθεση της ίδιας της υλικότητας της πραγματικότητας και της γέννησης του λόγου, διαφεύγει τον ορισμό του...
Δύο κείμενα συμπληρωματικά το ένα του άλλου, τα οποία τείνουν αφενός να αναδείξουν τη σχέση φωτογραφίας-μνήμης ως αντι-μνήμη, αφετέρου την ανάδυση του σώματος-φύλου ως εγγραφή στην εικαστική γλώσσα και αντιστρόφως...