Ανάμεσα στο 1920 και το 1930, η Αθήνα μια πραγματική "διαμαντόπετρα στης Γης το δαχτυλίδι". Τα καλοκαίρια τα πεντακάθαρα νερά του Φαλήρου δροσίζουν τους Αθηναίους, τα πρώτα "μεικτά μπάνια" ανδρών και γυναικών κάνουν δειλά την εμφάνιση τους και η ειδυλλιακή Πάρνηθα φιλοξενεί οικογένειες κατασκηνωτών στην ολόδροση αγκαλιά της. Στα χρόνια του 30 που ακολουθούν, ο αναγνώστης μεταφέρεται στην αρχοντική Θεσσαλονίκη. Απεργίες και ταραχές προλειαίνουν το έδαφος για το καθεστώς της 4ης Αυγούστου. Μια δικτατορία, όμοια με άλλες στην Ευρώπη, αλυσοδένει το νου, αρνείται όμως να παραδώσει την Ελλάδα στον εχθρό. Στη δεκαετία του 1940, ο κόσμος συνθλίβεται κάτω από την μπότα του πολέμου, εξαθλιωμένος από την ανέχεια της Κατοχής. Κι ενώ η μεταπολεμική Ευρώπη αρχίζει να κλείνει τις πληγές της, άνεμος τρόμου σαρώνει τη μικρή μας χώρα, καθώς ο μισαρός Εμφύλιος μαίνεται απ άκρη σ άκρη. Το έργο της Χριστιάννας Λούπα "Στους δρόμους του πεπρωμένου" ρέει ανεμπόδιστα, εικονίζοντας τις προσωπικές ξεχωριστές στιγμές της Αθηνάς Λαμπρινίδου-Φιλιππακοπούλου, μέσα από τις οποίες ξετυλίγεται καρέ-καρέ η τραγική ιστορία της Ελλάδας του 20ού αιώνα. Όμως εκείνη, η πρωταγωνίστρια, έχει την ευκαιρία να ζήσει μια ζωή συναρπαστική, μοναδική, αλλά και γλυκόπικρη τόσο στην ετοιμοθάνατη Ελλάδα όσο και στη μεταπολεμική Ευρώπη, που ξαναγεννιέται από τις στάχτες της. Μια ζωή, που οι περισσότεροι Έλληνες τότε δεν τολμούσαν καν να ονειρευτούν...