-...

ό,τι έρχεται/ απ όσα θυμάσαι/ φαντάζεσαι/ κανείς δεν ξέρει/ η ζωή ψηλά/ η ζωή εδώ/ ο θεός στον ουρανό/ ναι ή όχι/ αν μ αγαπούσε λίγο/ αν ο Πιμ μ αγαπούσε λίγο/ ναι ή όχι/ αν εγώ τον αγαπούσα λίγο/ στο σκοτάδι στη λάσπη/ εις πείσμα όλων/ λίγη τρυφερότητα/ βρίσκεις κάποιον επιτέλους/ κάποιος σε βρίσκει επιτέλους/ ζείτε μαζί κολλημένοι/ αγαπάτε ο ένας τον άλλον/ λίγη αγάπη/ λίγη/ χωρίς να αγαπιέστε/ αγαπιέστε λίγο/ χωρίς να αγαπάτε/ απάντησε σ αυτό/ άφησε το αόριστο/ άφησε το σκοτεινό....

Δυο φίλοι, ο Μερσιέ και ο Καμιέ, (μέσης ηλικίας, ο ένας ψηλός, ο άλλος χοντρός), μετά από πολλές και μακρές διαβουλεύσεις, αποφασίζουν ένα ταξίδι σε αναζήτηση ενός στόχου (άδηλου, τόσο για μας όσο και, καθώς φαίνεται, γι αυτούς)....

Είναι γνωστή η σχέση του Μπέκετ με τη ζωγραφική και έχει επαρκώς σχολιασθεί από τους μελετητές του....

-...

Το να ρωτήσουμε ποιος ή τι είναι ο αναμενόμενος Γκοντό δεν έχει κανένα νόημα. Ο Γκοντό δεν είναι τίποτε άλλο από το όνομα του γεγονότος ότι η ζωή που συνεχίζεται άσκοπα παρερμηνεύει την παρουσία της σαν αναμονή.

Το κείμενο του Beckett δημοσιεύτηκε το 1969 στα γαλλικά με τον τίτλο "Sans", και τον επόμενο χρόνο στα αγγλικά με τον τίτλο "Lessness"....

-...

-...

...

H παρούσα συλλογή περιλαμβάνει τη μετάφραση, για πρώτη φορά στα ελληνικά, ενός σπουδαίου -καίτοι παραγνωρισμένου- μονόπρακτου του Samuel Beckett με τίτλο "Δεύτερο Πρόχειρο Σχέδιο για Ένα Θεατρικό" ("Rough for Theatre II"), και πέντε δοκίμια τα οποία διεξέρχονται ορισμένα καίρια σημεία τής προβληματικής που αφορά στη μετάβαση από το μοντέρνο στο μεταμοντέρνο θέατρο, με παράλληλες αναφορές σε άλλες μορφές τέχνης: Από τον μπαρόκ νατουραλισμό τού Michelangelo Merisi da Caravaggio στον ρεαλισμό τού Henrik Ibsen, από το Θέατρο του Παραλόγου τού Samuel Beckett, ήτοι μίας ουδικής [μεταβατικής] λογοτεχνικής φιγούρας μεταξύ μοντερνισμού και μεταμοντερνισμού, στις performance arts [επιτελεστικές ή (ανα-)παραστατικές τέχνες, εικαστικές δράσεις, τέχνες τού ζωντανού σώματος] όπως, λόγου χάριν, αυτές τού The Living Theater ή τής Marina Abramovic, καταλήγοντας στον ιδιότυπο μαγικό ρεαλισμό τού Terry Gilliam...

Αυτοί που έχουν χαθεί: ένα από τα πιο αινιγματικά κείμενα του Σάμιουελ Μπέκετ...

Στις 15 Ιουνίου 1930 ο Μπέκετ ενημερώνεται την τελευταία στιγμή για έναν διαγωνισμό ποίησης με θέμα τον χρόνο...

Όπως ο Δάντης πορεύεται από κύκλο σε κύκλο για να φτάσει στην Κόλαση ή στον Παράδεισό του, έτσι και ο Σάμιουελ Μπέκετ τοποθετεί, καθέναν σε πολύ διακριτό κύκλο, τους τρεις κεντρικούς ήρωες των μυθιστορημάτων της τριλογίας του (Μολλόυ, Ο Μαλόν πεθαίνει και Ο ακατονόμαστος), προκειμένου να φτάσουν, ίσως, στην ανυπαρξία την οποία επιζητούν...

Όπως ο Δάντης πορεύεται από κύκλο σε κύκλο για να φτάσει στην Κόλαση ή στον Παράδεισό του, έτσι και ο Σάμιουελ Μπέκετ τοποθετεί, καθέναν σε πολύ διακριτό κύκλο, τους τρεις κεντρικούς ήρωες των μυθιστορημάτων της τριλογίας του (Μολλόυ, Ο Μαλόν πεθαίνει και Ο ακατονόμαστος), προκειμένου να φτάσουν, ίσως, στην ανυπαρξία την οποία επιζητούν...

ΒΙΚΤΟΡ, σπαστά...

Στις 25 Σεπτεμβρίου 1933, ο λονδρέζικος εκδοτικός οίκος Chatto & Windus έκανε δεκτή για δημοσίευση τη συλλογή σύντομων ιστοριών More Pricks Than Kicks του Μπέκετ...

Στην Τελευταία Τριλογία του Σάμιουελ Μπέκετ εντάσσονται τρία αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας του 20ού αιώνα...

Οι Τρεις Διάλογοι είναι τρία μικρά κείμενα σε διαλογική μορφή, που βασίζονται στις συζητήσεις ανάμεσα στον Μπέκετ και τον κριτικό και ιστορικό τέχνης Ζορζ Ντιτουί...

«Λογικέψου», είπε η θεία του κοφτά, «οι αστακοί βράζονται πάντα ζωντανοί...

Η ειρωνεία στις Ευτυχισμένες μέρες δεν είναι αυτή που συνήθως ονομάζουμε «τραγική ειρωνεία»...