Οι κατά καιρούς εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις στον χώρο της εκπαίδευσης έχουν σκοπό να εκσυγχρονίσουν το εκπαιδευτικό μας σύστημα. Η προσπάθεια εκσυγχρονισμού είναι εμφανής και στις μεταρρυθμίσεις του μαθήματος των θρησκευτικών του Δημοτικού Σχολείου. Τα παλαιά βιβλία θρησκευτικών ανταποκρίνονταν σε παιδιά που ανήκαν σε μία κοινωνία η οποία διατηρούσε τους πατροπαράδοτους θεσμούς ισχυρούς και αναλλοίωτους. Οι σημερινές κοινωνικές συνθήκες και οι νέες παιδαγωγικές θεωρίες επέβαλαν την αλλαγή των παλιών βιβλίων, τα οποία δεν μπορούσαν να ανταποκριθούν στα νέα δεδομένα. Για τον λόγο αυτό δημιουργήθηκαν νέα αναλυτικά προγράμματα και συγγράφηκαν νέα βιβλία με σκοπό να ανταποκριθούν στα ενδιαφέροντα και τις ανάγκες των μαθητών και να δημιουργήσουν ελεύθερους και υπεύθυνους πολίτες. Στη μελέτη αυτή συγκρίνονται τα αναλυτικά προγράμματα και τα βιβλία των θρησκευτικών των εκδόσεων της τελευταίας τριακονταετίας, με κύριο σημείο αναφοράς την παιδοκεντρικότητα. Προσδιορίζονται οι νεωτερισμοί στα περιεχόμενα και τη μορφή των βιβλίων και παρουσιάζονται δύο έρευνες για να διαπιστωθούν οι θέσεις των δασκάλων σχετικά με τα βιβλία αυτά.