«Κόκκινο, κίτρινο και γαλάζιο δεν είχαν ποτέ οι δικές μου μέρες. Πορτοκαλί, πράσινο, μπλε και βιολετί υπήρχε μόνο στα χρωματιστά μου μολύβια. Άσπρο σπάνια, μαύρο συχνά και συνήθως γκρίζο». Η μια μέρα μετά την άλλη, η μια σκάλα μετά την άλλη, σε ξένους τόπους και με ξένους ανθρώπους. Σκάλες που μόνο κατεβαίνουν και δεν βλέπουν ουρανό. Είναι η ζωή του παράξενου αγοριού, της κουρασμένης μάνας και του κουκουλωμένου πατέρα. Και την 5.478η μέρα γίνονται όλα χειρότερα. Πώς θα τα καταφέρει το αγόρι που ξέρει μόνο να μετρά τις μέρες; Πώς θα σπάσει την αλυσίδα του θυμού, της λύπης και της περιθωριοποίησης; Πώς θα ξεφύγει από τον γκρίζο τοίχο και, με την κόκκινη καρδιά, το πορτοκαλί κορίτσι και το πράσινο τετράφυλλο τριφύλλι, θα ξεχυθεί στις ιστορίες του ουράνιου τόξου;