Δυο αδέλφια έχουν στην κατοχή τους εξήντα απομονωμένα κτίσματα έξω από την πόλη. Η περιουσία τους φαίνεται να μην έχει αξία, αφού κανένας δεν ενδιαφέρεται για αυτά. Κάποιος ιδιόρρυθμος ξένος ανακοινώνει την επιθυμία του να ενοικιάσει μερικά κι ωστόσο ζητά επίσης άδεια να τα διαχειριστεί με ανορθόδοξο τρόπο. Κάποιο υποθετικό πολύτιμο μυστικό των κτισμάτων κινεί το ενδιαφέρον των δύο αδελφών για την περιουσία τους και για την ενδεχόμενη αξία της. "Πώς τα υποκείμενα, οι φορείς του [... ] λόγου, διαχειρίζονται την εξάρθρωση, τη χρεωκοπία, του νοηματικού τους συστήματος; [...] Κάτι πέρα από τα κτίσματα [...] μπορεί να εμπνεύσει ακόμα, άλλα όχι όσους παραμένουν εγκλωβισμένοι στον φετιχισμό της αξίας των κτισμάτων, ενεργητικά αγνοώντας το άκτιστο που τα περιβάλλει - ένα άκτιστο πού μπορεί να είναι [... ] πολύτιμο και λαμπερό. Ο Αντονάς θέτει [... ] ένα κεντρικό πρόβλημα, το πρόβλημα της αξίας, ως πρόβλημα όχι στενά οικονομι(στι)κό, άλλα ως πρόβλημα αξιών, νοήματος. [...] " Αλήθεια, πόσο εύκολα μπορούμε να απαγκιστρωθούμε από την κυρίαρχη λογική της αξιοποίησης και της κερδοθηρίας. ακόμα και όταν αυτή -το ξέρουμε, το γνωρίζουμε- μας οδηγεί από το ένα αδιέξοδο στο άλλο;" Γιάννης Σταυρακάκης (από το Επίμετρο του βιβλίου)