Ένα κορίτσι ζει την κήρυξη του πολέμου του 40 στον Πύργο της Ηλείας, κοντά στον αξιωματικό πατέρα της. Παρακολουθεί και καταγράφει με λεπτομέρειες και με ευαισθησία, μέσα από τα συμβάντα, την επιστράτευση, τον πηγαιμό του πατέρα στο Μέτωπο, τις νίκες επί των Ιταλών αλλά και τις κακουχίες των Ελλήνων μαχητών, τη Γερμανική εισβολή και τη συνθηκολόγηση, την τριπλή Κατοχή, την πείνα, τους μαυραγορίτες, την ελπίδα για λευτεριά. Ο γυρισμός του πατέρα από τον πόλεμο τη χαροποιεί, σηματοδοτεί την αλλαγή στη ζωή της, αλλά και το άνοιγμα νέων σελίδων μυθιστορηματικών, με ταξίδια φυγής προς το Νότο και το Βορρά, και τελικό προορισμό το χωριό του πατέρα, όπου θα ζήσουν με ασφάλεια. Είναι η ώρα της εμφάνισης των νέων αγωνιστών. Μέσα από τις σελίδες του έργου βλέπουμε ένα μεγάλο μέρος της σύγχρονης Ιστορίας, ειδωμένο μέσα από τα μάτια ενός, τότε, παιδιού και καταγραμμένο σήμερα από μια ώριμη συγγραφέα, η οποία παρουσιάζει ένα μυθιστόρημα, ιστορικά ενδελεχές, σα να γινε χθες, γεμάτο ζωντάνια και ευαισθησία.