«Στην πόλη εγώ οδηγώ την πονεµένη, εγώ οδηγώ στη θλίψη την αιωνία, εγώ εκεί που είν’ οι κολασµένοι». Τα λόγια αυτά αντικρίζουν ο Δάντης και ο Βιργίλιος γραµµένα στην πύλη που οδηγεί στην Κόλαση. Οι τιµωρηµένες ψυχές δεν έχουν ελπίδα να φτάσουν στον Παράδεισο· είναι καταδικασµένες στον αιώνιο πόνο. Ο µόνος που δε χάνει αυτή την ελπίδα, διαβαίνοντας την πύλη, είναι ο Δάντης, ο οποίος αξιώνεται να κατέλθει στην Κόλαση ζωντανός. Είναι επίσης ο µόνος που καταφέρνει και να φύγει από την Κόλαση και, από εκεί, περνώντας από το Καθαρτήριο, να φτάσει στον Παράδεισο. Μια νέα, πιστή, έµµετρη µετάφραση της «Κόλασης», του πρώτου µέρους της Θείας Κωµωδίας, µε κατατοπιστική εισαγωγή και σχολιασµό. Ο αναγνώστης µπορεί να ακολουθήσει τον Δάντη στο ταξίδι του, να εκτιµήσει το στοχαστικό βάθος των συλλήψεων του µέγιστου αυτού ποιητή και να νιώσει ότι όσα διαβάζει αφορούν και τη σηµερινή πραγµατικότητα.