Το περιεχόμενο αυτού του βιβλίου βγήκε μέσα από κάποιες απρόσμενες εκδηλώσεις του ασυνάρτητου, ψυχονοητικού μου χάους. Η αρχική μου πρόθεση ήταν να περιέχει το βιβλίο μόνο στίχους για τραγούδια. Και μάλιστα τραγούδια "εύπεπτα", που να μπορούν να γίνουν σουξέ. Μετά είπα, "δε βάζω και κανένα πιο φιλοσοφημένο τραγούδι". Δε μου έφτασε όμως αυτό. Στην πορεία παρασύρθηκα από τις ύπουλες και αγιάτρευτες ανάγκες μου και είπα. "δε ρίχνω μέσα και καμία ξεκάρφωτη σκέψη, απ αυτές, που τόσο πολύ με βασανίζουν και ακόμα πιο πολύ με ηδονίζουν!" Έτσι από εκεί που ξεκίνησα να φυτέψω μια νοητικά επίπεδη, απλή, ευθυγραμμισμένη σε παράλληλες σειρές νοητική μονοκαλλιέργεια, βρέθηκα να παραδέρνω μέσα σε μια οργιώδη ανακατωσούρα στίχων, μέσα σε μια άγρια, πνευματική ζούγκλα γεμάτη χαράδρες και γκρεμούς, ανθούς και αγκάθια, πεταλούδες και σκορπιούς, βοτάνια και φαρμάκια. Σε μια ζούγκλα, που λέγεται ανθρώπινη ψυχή και που ένα κρυφό καταπιεσμένο κομμάτι της αποκαλύπτεται βίαια, όταν η εξεγερμένη" ουσία" της φουσκώνει και ξεχειλίζει- σαν ενεργοποιημένο ηφαίστειο- επάνω από όλα τα ηθικά και πολιτισμικά φράγματα που τη μαντρώνουν. Σε μια ζούγκλα γοητευτική και φρικώδη, πρόσχαρη και άγρια, φιλική και απειλητική, χαοτικά αρμονική και αποκαλυπτικά ακατανόητη. Σε έναν μυστηριακό, παράξενο τόπο, γεμάτο παθιασμένους δαίμονες και λογισμούς ευδαίμονες, γεμάτο αίσιους και απαίσιους αφορισμούς, γεμάτο θανατηφόρα ζωή και ζωογόνο θάνατο.