Στο βιβλίο αυτό ο συγγραφέας παρακολουθεί την πορεία των μαθητών ενός μεγάλου επαρχιακού γυμνασίου συνδέοντας την με την κοινωνική τους προέλευση, η οποία επηρεάζει "θανάσιμα" την επίδοσή τους στο δημοτικό, που είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της εκπαίδευσης. Η ανεπάρκεια των γνώσεων, που αποκτά σημαντικός αριθμός μαθητών στο Δημοτικό, οδηγεί στην πρόωρη εγκατάλειψη του γυμνασίου και διογκώνει το πρόβλημα του λειτουργικού αναλφαβητισμού στην ελληνική κοινωνία. Χωρίς σοβαρά άμεσα μέτρα η θεσμοθετημένη εδώ και είκοσι χρόνια εννιάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση είναι επί της ουσίας αυταπάτη για σημαντικό τμήμα της ελληνικής νεολαίας και οι φωνές για δωδεκάχρονη υποχρεωτική εκπαίδευση μοιάζουν σήμερα με συνθήματα ουτοπικά, συνθήματα για... κατανάλωση.