Επειδή αγαπούμε τα παιδιά μας, τους λέμε παραμύθια. Και μάλιστα λαϊκά παραμύθια, αυτά δηλαδή που μεταδόθηκαν για πολλούς αιώνες από στόμα σε στόμα, που πλάστηκαν με την ανάσα (αίσθημα) και την πείρα (γνώση) αυτών που τα έλεγαν κι αυτών που τα άκουγαν. Κι έτσι, με την ανωνυμία, που έχει ταπεινότητα και εύρος, και με το κύρος του χρόνου, που τα κρησάρισε αλλά δεν τα σάρωσε, γίνονται θησαυρός σε παμπάλαιο μπαούλο, κι ανοίγεται σ όποιον έχει τη λαχτάρα ζωής ενός παιδιού και την πείρα ζωής ενός ενηλίκου. 30 παραμύθια της προφορικής παράδοσης από διάφορα μέρη της Ελλάδας, αλλά και τον Πόντο, τη Μικρά Ασία, την Κάτω Ιταλία, όπου ζούσαν Έλληνες κι έλεγαν παραμύθια...